ده تصویر برتر تلسکوپ فضایی جیمز وب ، به مناسبت دو ساله شدن آن - مجله سفرنامه ترکیه

(Arp 142)

این تصویر از یک کهکشان مارپیچی ت به نام پنگوئن و یک کهکشان بیضوی فشرده به نام تخم مرغ گرفته شده. این کهکشان های در تعامل، که با هم به نام Arp 142 142 شناخته می شوند، در صورت فلکی هیدرا قرار دارند و 326 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند.

ستون های آفرینش (Pillars of Creation)

این تصویر که از ستون های آفرینش گرفته شده است، یکی از اولین تصاویر تلسکوپ جیمز وب است. این تلسکوپ توانایی مشاهده جزئیات بیشتری از این ساختارهای غباری و گازی دارد که در سحابی عقاب قرار دارند و حدود 6500 سال نوری از زمین فاصله دارند.

خوشه کهکشانی ال گوردو (El Gordo Galaxy Cluster)

خوشه کهکشانی ال گوردو شامل صدها کهکشان است که بعضی از آنها برای اولین بار با جزئیات دیده شده اند. این خوشه به عنوان یک عدسی گرانشی عمل می نماید و به دانشمندان اجازه می دهد که کهکشان های دورتر را که بیش از 10 میلیارد سال نوری فاصله دارند، مشاهده نمایند.

سحابی تارانتولا (Tarantula Nebula)

این سحابی که 161 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد، بزرگترین و درخشان ترین منطقه تشکیل ستارگان در گروه محلی است. این منطقه شامل بعضی از داغ ترین و پرجرم ترین ستارگان دنیا است و به دانشمندان یاری می نماید تا نحوه تشکیل ستارگان و تکامل دنیا را بهتر درک نمایند.

کهکشان فانتوم (Phantom Galaxy)

این تصویر از مرکز کهکشان مسیه 74، یا کهکشان فانتوم، گرفته شده است. تلسکوپ جیمز وب با استفاده از ابزار MIRI خود جزئیات گاز و غبار این کهکشان را به طرز شگفت انگیزی نشان می دهد. این کهکشان 32 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.

مشتری (Jupiter)

تلسکوپ جیمز وب می تواند اجسامی نزدیک تر به خانه، مانند نپتون و زحل را نیز مشاهده کند. این تصویر از مشتری، که به وسیله دانشمندان شهروند پردازش شده، جزئیات شگفت انگیزی از این سیاره گازی بزرگ نشان می دهد.

کهکشان چرخ گاری (Cartwheel Galaxy)

این تصویر ترکیبی از کهکشان چرخ گاری با استفاده از ابزارهای NIRCam و MIRI تلسکوپ جیمز وب گرفته شده است. این کهکشان که 500 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، اطلاعات جدیدی درباره تشکیل ستارگان و سیاه چاله ها به دانشمندان ارائه می دهد.

ناحیه ساگیتاریوس سی (Sagittarius C)

این تصویر بخش 50 سال نوری از مرکز متراکم کهکشان راه شیری را نشان می دهد. این تصویر شامل حدود نیم میلیون ستاره است و یکی از برترین منابع برای مطالعه ستاره های اولیه و در حال تشکیل است.

هِربیگ-هارو 211 (Herbig-Haro 211)

این تصویر با وضوح بالا از هِربیگ-هارو 211 (HH 211) گرفته شده است. این اجرام زمانی تشکیل می شوند که بادهای ستاره ای یا جریان های شدید گاز از ستارگان تازه متولد شده با سرعت بالا به گاز و غبار اطراف برخورد می نمایند.

سحابی کارینا (Carina Nebula)

این سحابی که به عنوان صخره های کیهانی نیز شناخته می گردد، یک منطقه تشکیل ستاره بسیار درخشان و زیبا است و یکی از اولین اهداف تلسکوپ جیمز وب بود. این منظره خیره نماینده دارای قله هایی به ارتفاع حدود هفت سال نوری است.

تلسکوپ جیمز وب با قدرت های بی نظیر خود توانسته است تصاویری شگفت انگیز از دنیا اطراف ما به ثبت برساند و به درک بهتر ما از کیهان یاری کند. این تصاویر تنها نمونه ای از توانایی های منحصر به فرد این تلسکوپ هستند.