چگونه این بیماری های نادر می تواند باعث ترس از تکنولوژی گردد؟ - مجله سفرنامه ترکیه

بعضی از بیماران مبتلا به بیماری های نادر، واکنش هایی مانند اضطراب، توهم های مرتبط با تکنولوژی و حتی حملات عصبی را تجربه می نمایند. این ارتباط پیچیده میان بیماری و ترس از تکنولوژی، باعث شده که دانشمندان به آنالیز تأثیر اختلالات عصبی (Neurological Disorders) بر درک افراد از فناوری بپردازند.

بسیاری از بیماری های نادر مانند سندرم حساسیت الکترومغناطیسی (Electromagnetic Hypersensitivity - EHS)، اختلالات اضطرابی شدید و بعضی از بیماری های عصبی، باعث بروز واکنش های شدیدی نسبت به فناوری های مدرن می شوند. این واکنش ها گاهی می توانند زندگی روزمره افراد را مختل نموده و آن ها را از استفاده از تکنولوژی بازدارند. در بعضی موارد، افراد مبتلا به این بیماری ها از محیط های شهری فاصله می گیرند و در مکان هایی زندگی می نمایند که کمتر در معرض امواج الکترومغناطیسی باشند. ارتباط میان بیماری های نادر و ترس از تکنولوژی هنوز به طور کامل شناخته نشده، اما تحقیقات نشان می دهند که بعضی از افراد به دلیل شرایط خاص پزشکی، واکنش های شدیدی نسبت به ابزارهای تکنولوژیک دارند. در ادامه، 10 حقیقت جالب درباره این موضوع را آنالیز خواهیم کرد.

1- سندرم حساسیت الکترومغناطیسی (EHS) و ترس از تکنولوژی

یکی از بیماری های نادری که به ترس از تکنولوژی منجر می گردد، سندرم حساسیت الکترومغناطیسی (Electromagnetic Hypersensitivity - EHS) است. این بیماری باعث می گردد افراد نسبت به امواج الکترومغناطیسی ناشی از تلفن های همراه، وای فای و دستگاه های الکترونیکی واکنش های شدیدی نشان دهند. علائم این سندرم شامل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، اضطراب و حتی توهم است. اگرچه بعضی از پزشکان این بیماری را به عنوان یک اختلال روان شناختی (Psychosomatic Disorder) طبقه بندی می نمایند، اما مبتلایان به آن ادعا می نمایند که این علائم واقعی و غیرقابل کنترل هستند. این افراد اغلب از زندگی در شهرها اجتناب نموده و در منطقه ها روستایی یا کم جمعیت زندگی می نمایند. حساسیت بیش از حد آن ها به امواج الکترومغناطیسی باعث می گردد که از هرگونه فناوری مدرن فاصله بگیرند. بسیاری از افراد مبتلا به EHS حتی از لامپ های LED و تلویزیون های مدرن نیز دوری می نمایند. این ترس از تکنولوژی باعث می گردد که آن ها سبک زندگی محدودی را دنبال نمایند و از امکانات مدرن محروم بمانند.

2- اختلال اضطراب تکنولوژیک (Technostress) در بیماران خاص

اختلال اضطراب تکنولوژیک (Technostress) یکی از مسائلی است که بعضی از افراد مبتلا به بیماری های نادر با آن روبرو می شوند. این اختلال به معنای ناتوانی در مدیریت استرس ناشی از استفاده از فناوری های دیجیتال است. افراد مبتلا به این شرایط، هنگام استفاده از رایانه ها، تلفن های همراه یا حتی ساده ترین ابزارهای دیجیتال، دچار اضطراب شدید می شوند. در موارد شدیدتر، این اضطراب می تواند به حملات هراس (Panic Attacks) و مسائل جسمی مانند تپش قلب، تعریق زیاد و افزایش فشار خون منجر گردد. بعضی از بیماری های عصبی مانند اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و اسکیزوفرنی پارانویید (Paranoid Schizophrenia) می توانند این نوع ترس از تکنولوژی را تشدید نمایند. بیماران مبتلا به این شرایط، اغلب بر این باورند که ابزارهای دیجیتال تأثیرات منفی بر مغز و بدن آن ها دارند. بعضی حتی فکر می نمایند که امواج وای فای یا گوشی های هوشمند باعث بیماری های جدی می شوند. این اختلال نشان می دهد که چگونه بیماری های نادر می توانند بر ادراک افراد نسبت به تکنولوژی تأثیر بگذارند.

3- سندروم کاپگراس (Capgras Syndrome) و ترس از تکنولوژی

سندروم کاپگراس (Capgras Syndrome) یک بیماری نادر روان پزشکی است که در آن فرد معتقد است که نزدیکانش با بدل های ماشینی یا روبات ها جایگزین شده اند. این بیماران ممکن است دچار ترس شدید از تکنولوژی شوند، زیرا گمان می نمایند که روبات ها یا سیستم های هوش مصنوعی در حال کنترل زندگی آن ها هستند. این اختلال به دلیل مسائل در شناسایی چهره و ناهنجاری های شناختی در مغز ایجاد می گردد. بعضی از بیماران مبتلا به کاپگراس از هرگونه دستگاه الکترونیکی دوری می نمایند و معتقدند که فناوری ها در حال نظارت بر آن ها هستند. این باورهای توهمی (Delusions) می توانند باعث انزوای اجتماعی و مسائل شدید در زندگی روزمره شوند. در بعضی از موارد، افراد مبتلا به این سندروم حتی از تماس با تلفن همراه یا استفاده از اینترنت خودداری می نمایند. سندروم کاپگراس یکی از نمونه های شاخص تأثیر بیماری های نادر بر ترس از تکنولوژی است که نشان می دهد چگونه مسائل شناختی می توانند بر درک افراد از دنیا دیجیتال تأثیر بگذارند.

4- بیماری صرع حساس به نور (Photosensitive Epilepsy) و اجتناب از صفحه نمایش ها

افرادی که به بیماری صرع حساس به نور (Photosensitive Epilepsy) مبتلا هستند، ممکن است به دلیل حملات تشنجی که به وسیله نمایشگرهای دیجیتال تحریک می شوند، از تکنولوژی بترسند. این افراد به شدت نسبت به نورهای چشمک زن، نمایشگرهای پرنور و حتی بازی های ویدیویی حساس هستند. هنگامی که آن ها در معرض نورهای خاصی قرار می گیرند، مغز آن ها به صورت غیرطبیعی تحریک شده و ممکن است تشنج های شدیدی رخ دهد. این مسئله باعث شده که بسیاری از مبتلایان به این بیماری از ابزارهای دیجیتال فاصله بگیرند. بعضی از آن ها حتی در مکان هایی که دارای نورپردازی LED قوی است، دچار اضطراب می شوند. این شرایط نشان می دهد که بعضی بیماری های عصبی می توانند مستقیماً منجر به ترس از تکنولوژی شوند.

5- ترس از هوش مصنوعی در بیماران مبتلا به پارانویا (Paranoia)

افرادی که به اختلالات پارانویید (Paranoid Disorders) مبتلا هستند، ممکن است دچار ترس شدیدی از هوش مصنوعی و سیستم های نظارتی شوند. این بیماران گمان می نمایند که فناوری های مدرن در حال جمع آوری اطلاعات آن ها و نظارت بر زندگی شان هستند. بعضی از آن ها به دلیل این باورهای توهمی، تمام ارتباطات دیجیتال خود را قطع نموده و از زندگی مدرن فاصله می گیرند. این نوع ترس از تکنولوژی در میان افرادی که به اختلال اضطراب اجتماعی (Social Anxiety Disorder) یا اسکیزوفرنی پارانویید مبتلا هستند، شایع تر است. این نشان می دهد که بعضی بیماری های نادر روانی می توانند تأثیرات عمیقی بر ادراک افراد نسبت به فناوری های مدرن داشته باشند.

6- سندرم شارل-بونه (Charles Bonnet Syndrome) و توهمات مرتبط با تکنولوژی

سندرم شارل-بونه (Charles Bonnet Syndrome - CBS) نوعی اختلال نادر است که در آن افراد دچار توهم های بینایی می شوند. این بیماری اغلب در افراد مسن یا کسانی که بینایی خود را از دست داده اند، دیده می گردد. جالب است که بعضی از این توهمات شامل تصاویر مرتبط با تکنولوژی، مانند روبات ها، نمایشگرهای دیجیتال یا حتی انسان های مصنوعی هستند. بیماران مبتلا به CBS ممکن است احساس نمایند که تلویزیون یا رایانه هایشان با آن ها ارتباط برقرار می نماید. در بعضی موارد، آن ها تصور می نمایند که دستگاه های الکترونیکی ذهنشان را می خوانند یا روی آن ها تأثیر می گذارند. این مسئله باعث می گردد که بعضی از این بیماران از ابزارهای دیجیتال اجتناب نمایند. عدم درک صحیح از این بیماری ممکن است باعث اضطراب شدید نسبت به تکنولوژی گردد. در نتیجه، بعضی از افراد مبتلا به CBS به مرور زمان از تمامی ابزارهای دیجیتال دوری می نمایند. مطالعات نشان داده اند که این بیماری ارتباط مستقیمی با نحوه پردازش اطلاعات در مغز دارد. بعضی از دانشمندان بر این باورند که مغز انسان در صورت نداشتن ورودی های بصری مناسب، خود به فراوری تصاویر خیالی می پردازد. این امر می تواند شرح دهد که چرا بعضی از بیماران، تکنولوژی را به عنوان منبع این توهمات تصور می نمایند.

7- سندروم دپرسونالیزیشن (Depersonalization Syndrome) و احساس بیگانگی از تکنولوژی

سندروم دپرسونالیزیشن (Depersonalization Syndrome) نوعی اختلال روان شناختی است که در آن فرد احساس می نماید که از بدن یا محیط اطراف خود جدا شده است. این بیماری باعث می گردد که فرد نسبت به دنیای اطراف خود، از جمله فناوری های دیجیتال، احساس بیگانگی کند. بعضی از بیماران مبتلا به این سندرم گزارش نموده اند که هنگام کار با تلفن های همراه یا رایانه ها، دچار حس غیرواقعی بودن می شوند. آن ها ممکن است تصور نمایند که درون یک شبیه سازی دیجیتالی (Simulation) زندگی می نمایند. این احساس ممکن است به دلیل تغییرات در نحوه پردازش اطلاعات در مغز باشد. افرادی که به دپرسونالیزیشن مبتلا هستند، معمولاً از فناوری های پیشرفته مانند واقعیت مجازی یا هوش مصنوعی وحشت دارند. بعضی از آن ها از استفاده از رسانه های اجتماعی خودداری می نمایند، زیرا احساس می نمایند که هویت دیجیتالی شان واقعی نیست. در موارد شدیدتر، این بیماران ممکن است کاملاً از دنیای دیجیتال فاصله بگیرند. روان شناسان بر این باورند که این ترس، ناشی از اختلال در درک هویت و واقعیت است. این اختلال بعلاوه می تواند باعث اضطراب شدید و انزوای اجتماعی گردد. بعضی از بیماران حتی تلویزیون یا بازی های ویدیویی را نیز به عنوان محرک های ترسناک در نظر می گیرند.

8- بیماری هانتینگتون (Huntingtons Disease) و حساسیت بیش از حد به تکنولوژی

بیماری هانتینگتون (Huntingtons Disease - HD) یک اختلال عصبی نادر و ارثی است که باعث زوال تدریجی مغز می گردد. این بیماری معمولاً با مسائل حرکتی، شناختی و رفتاری همراه است. یکی از علائم غیرمعمول این بیماری، حساسیت بیش از حد به محرک های بصری و شنیداری ناشی از فناوری های دیجیتال است. بیماران مبتلا به HD ممکن است نسبت به صفحه نمایش های روشن، صداهای تلفن همراه و حتی کلیک های موس واکنش شدید نشان دهند. بعضی از آن ها دچار اضطراب شدید هنگام استفاده از دستگاه های الکترونیکی می شوند. دلیل این حساسیت، آسیب به نواحی خاصی از مغز است که مسئول پردازش حسی و کنترل احساسات هستند. در مراحل پیشرفته بیماری، بعضی از بیماران از هرگونه تماس با فناوری خودداری می نمایند. بسیاری از آن ها برای جلوگیری از تحریک بیش از حد مغزی، در محیط های کم نور و ساکت زندگی می نمایند. علاوه بر این، بیماران هانتینگتون ممکن است مسائل شناختی داشته باشند که باعث درک نادرست از ابزارهای دیجیتال گردد. بعضی از آن ها ممکن است فکر نمایند که تکنولوژی کنترل زندگی شان را در دست گرفته است. این نوع واکنش ها نشان می دهد که چگونه یک بیماری نادر می تواند به ترس از تکنولوژی منجر گردد.

9- اختلال اضطراب سایبری (Cyber Anxiety Disorder) و ترس از ارتباطات دیجیتال

اختلال اضطراب سایبری (Cyber Anxiety Disorder) نوعی مشکل روان شناختی است که باعث می گردد فرد از هرگونه تعامل دیجیتال دچار ترس و اضطراب شدید گردد. این اختلال در بعضی از افرادی که دچار بیماری های عصبی نادر هستند، شدیدتر بروز می یابد. افرادی که به این مشکل مبتلا هستند، هنگام دریافت پیغام های متنی، ایمیل ها یا اعلان های تلفن همراه دچار اضطراب شدید می شوند. آن ها ممکن است از ورود به اینترنت یا شبکه های اجتماعی وحشت داشته باشند. این اضطراب اغلب با علائمی مانند تپش قلب، تعریق بیش از حد و حتی حملات هراس همراه است. بعضی از آن ها بر این باورند که هر ارتباط دیجیتال می تواند تهدیدی برای امنیت شخصی شان باشد. این نوع ترس ممکن است به دلیل تجربه های ناخوشایند گذشته، مانند حملات سایبری (Cyber Attacks) یا هک شدن اطلاعات باشد. بعضی از بیماران مبتلا به این اختلال، حتی از تلفن های همراه ساده نیز اجتناب می نمایند. این شرایط باعث می گردد که آن ها از زندگی اجتماعی و حرفه ای خود جدا شوند. محققان بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روان شناختی در ایجاد این اختلال نقش دارند. درمان این شرایط معمولاً شامل مشاوره روان شناسی و کاهش تدریجی قرار گرفتن در معرض فناوری است.

10- بیماری پارکینسون و مسائل استفاده از تکنولوژی های لمسی

بیماری پارکینسون (Parkinsons Disease) یک اختلال عصبی پیش رونده است که باعث لرزش، کندی حرکت و مسائل شناختی می گردد. یکی از چالش های کمتر شناخته شده این بیماری، ناتوانی در استفاده از دستگاه های لمسی و دیجیتال است. بیماران مبتلا به پارکینسون معمولاً در لمس دقیق صفحه نمایش ها مشکل دارند، زیرا حرکات دست آن ها کنترل نشده و نامنظم است. این موضوع می تواند باعث اضطراب و بی اعتمادی نسبت به فناوری گردد. بسیاری از بیماران گزارش نموده اند که هنگام استفاده از تلفن های هوشمند، احساس ناکارآمدی و استرس می نمایند. لرزش دست آن ها باعث می گردد که نتوانند به درستی روی دکمه های دیجیتال کلیک نمایند. این مسئله منجر به کاهش استفاده از تکنولوژی و حتی ترس از آن می گردد. بعضی از بیماران از فناوری های قدیمی مانند تلفن های دکمه ای به جای گوشی های لمسی استفاده می نمایند. علاوه بر این، بعضی از آن ها احساس می نمایند که تکنولوژی های نو برای آن ها طراحی نشده اند. اضطراب ناشی از این مشکل می تواند باعث افسردگی و انزوای اجتماعی گردد. در نتیجه، بعضی از بیماران مبتلا به پارکینسون از هرگونه فناوری دیجیتال فاصله می گیرند و این موضوع می تواند کیفیت زندگی آن ها را کاهش دهد.