سانسور عادل فردوسی پور و یک سوال - مجله سفرنامه ترکیه

از جمله این شلختگی ها، یکی هم سانسور نام و نشان عادل و نود و در برخی آثار است، در حالی که در برخی برنامه های دیگر چنین اتفاقی رخ نمی دهد. در تازه ترین مصداق، مخاطبان سیما هنگام بازپخش سریال پژمان از شبکه تماشا، شاهد حذف نام فردوسی پور بودند. نام عادل در یک سکانس بر زبان پژمان جمشیدی جاری می گردد که خب در بازپخش آن را نمی بینیم و نمی شنویم. طبیعتا به سرعت نسخه ویدئویی اصلی در کنار نسخه نو در شبکه های اجتماعی وایرال شد و آنچه را تلویزیون نمی خواست مردم ببینند، شاید هزار برابر بیشتر دیده شد!

در این زمینه پرسش های فراوانی وجود دارد که اولی همان چرایی عدم وحدت رویه است. اگر عادل خوب نیست، چرا همین حالا برنامه ای که او تهیه می نماید یعنی فوتبال 120 روی آنتن شبکه ورزش می رود؟ اگر هم عادل لولو خورخوره نیست، پس چرا نامش را از وسط یک سریال تلویزیونی سانسور می نمایند؟ از سوی دیگر اساسا باید پرسید چنین سانسور هایی چه سودی به حال صداوسیما دارد. در حالی که به تازگی شخص رئیس سازمان هم از آسیب تماشا مرجعیت رسانه ای صداوسیما ابراز نگرانی نموده بود، پرسش اینجاست که آیا با این سختگیری های افراطی و برخورد های سلیقه ای و عجیب، می توان به احیای مرجعیت مزبور امیدوار بود یا نه؟ وقتی شما کارمند سابق خودتان را که هنوز هم در سازمان برنامه دارد و هیچ کار عجیب و غریبی انجام نداده تحمل نمی کنید، چطور می توانیم امیدوار باشیم تلویزیون بستری سالم برای تضارب آرا و جذب مخاطب حداکثری بسازد؟