صافی:میزبانی ایران کار بزرگی بود، مربیگری در ناشنوایان فرق دارد - مجله سفرنامه ترکیه

وی اضافه نمود: این رقابتها دومین دوره مسابقات جهانی بود که ما در نخستین دوره آن به میزبانی ترکیه شرکت نداشتیم. در المپیک 2013 بلغارستان هم 9 کشور شرکت داشتند. اما بازی های المپیک ناشنوایان سال 2017 رونق گرفت که با حضور 43 کشور از قدرتهای این رشته چون آلمان، اسپانیا، ونزوئلا و فرانسه در سامسون ترکیه برگزار گردید و ما از هشت فرصت پیروز شدیم سه نماینده در فینال داشته باشیم. این مسابقه را تشریح کردم که تعیین گردد چه کارهایی برای ناشنوایان در ایران اجرا شده و کوشش 10 ساله ما منجر به تولد تیمی شد که اکنون پیروز به اخذ میزبانی قهرمانی شده ایم.

کارشناس کاراته اضافه نمود: امیر دانیالی و حسین صفری دو کاراته کای خوب ما بودند که متأسفانه در سانحه رانندگی آنها را از دست دادیم و اگر در این مسابقات بودند شک نکنید قهرمان می شدند. انتظار می رفت در این دوره یادی از این دو کاراته کای ناشنوای کشورمان گردد که متأسفانه این چنین پیش نرفت.

صافی ادامه داد: شش سال قبل تیم کاتای ناشنوایان را با نگاهی به آینده در آوای رزم راه اندازی نموده و بعد از دو سال حضور در لیگ که مورد توجه قرار نگرفت، عملکرد خوبی به نمایش گذاشت و در نهایت هم به المپیک اعزام شد که آنجا متوجه شدیم باید بیشتر کار کنیم. ولی همان تیم در این مسابقات با وجود آنکه چند ماه در اردو بود، تغییرات زیادی نداشت. انتظار داشتیم که در بین 5 تیم حداقل به نشان نقره دست پیدا کند.

این مربی سازنده اضافه نمود: نکته مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد، مربیگری در ناشنوایان است که تفاوت فاحشی با سایر بخش ها دارد. تاکتیک در بین ناشنوایان خیلی اهمیت دارد که باید برای آن با شیوه ای خاص کوشش کرد تا به نتیجه رسید. در واقع اگر می خواهیم در آینده و بخصوص بازی های المپیک دستمان خالی نباشد، باید به مربیانی که به صورت تخصصی در این بخش فعالیت می نمایند، بها داده و از تجربیات آنها بهره ببریم.

وی ادامه داد: کاتای انفرادی و تیمی شاگردان من بودند که برنز گرفتند. در کومیته میلاد صادق زاده که در المپیک ناشنوایان طلای وزن 60- کیلوگرم را کسب نموده بود، اینجا در 67- کیلوگرم برنز گرفت. ابراهیم پور هم در طلای کومیته تیمی نقش مؤثری داشت.

صافی در این مربی کاراته با تمجید از عملکرد تیم بانوان ایران گفت: فکر می کنم شایسته سالاری حلقه گمشده ورزش ایران است. اگر به این بخش بیشتر توجه گردد شک نکنید نتایج بهتری کسب خواهیم کرد. مربیان بسیاری در این بخش خالصانه و بدون چشمداشت در حال فعالیت هستند، که در صورت دیده نشدن انگیزه خود را از دست می دهند و این به ادامه فعالیت آنها لطمه می زند.