ماسک با ماست، چه حاجت که زیادت طلبیم!

به گزارش مجله سفرنامه ترکیه، به گزارش خبرنگاران ، رضا اسماعیلی، شاعر در واکنش به تعطیلی دو هفته ای تهران و چند استان در مقدمه مطلبی که به صورت اختصاصی برای ایبنا ارسال شده است، نوشت: به انگیزه تعطیلی دو هفته ای تهران و تعدادی از استان ها برای قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا، با مشارکت حضرت حافظ - که رحمت خدا بر او باد - این تک بیتی های ایمنی را سرودیم. باشد که شهر از گزند این دیو تاجدار در امان بماند - ان شاءالله.

ماسک با ماست، چه حاجت که زیادت طلبیم!

تک بیتی های سروده شده به توضیح زیر است:

1

فاش می گویم و از گفته خود دلشادم

عاشق ماسکم و از بند بلا آزادم

2

دانی که چیست دولت؟ انواع ماسک دیدن

از هر نمونه آن، صدها سبد خریدن

3

اوقات خوش آن بود که با ماسک به سر رفت

باقی همه با درد برادر! سپری شد

4

ماسک با ماست، چه حاجت که زیادت طلبیم

گر شما را نه بس این، ماسک گران ما را بس

5

منم که شهره شهرم به ماسک ورزیدن

درون آینه ماسک، روی تو دیدن

6

الا یا ایهاالساقی! در این اوضاع وانفسا

برون رفتی تو از خانه، بدون ماسک؟ یا مولا!

7

طبیب شهر مسیحادم است و مشفق، لیک

چو ماسک در تو نبیند، تو را رها بکند!

8

گرچه اوضاع بس خطرناک است و مقصد بس بعید

تا که داری ماسک بر رُخ، در خیابان غم مخور

9

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود

هنر ماسک زدن را ز که آموخته بود؟!

10

مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد

نازنین! ماسک بزن گر هوس ما داری

11

خوبان ماسک بر رُخ، بخشندگان عمرند

ماسکی بزن به صورت، در شهر ما، نگارا

12

هر آن که بر رُخ خود ماسک را نگه دارد

خداش در همه حال از بلا نگه دارد

13

دوش آمد به برم، سالم و خندان لب و مست

ماسک بر صورت و با فاصله، الکل در دست

14

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد

بزنی ماسک، به کام تو دنیا خواهد شد

15

مزن ز خانه برون، ای جوان بدون ماسک

که در ولایت ما، غیر از این گناهی نیست

16

یک حرف عاقلانه بگویم، اجازت است؟

ای نور دیده ماسک بزن، تا که زنده ای

17

سلامت همه آفاق در سلامت توست

چرا عزیزِ دلم ماسک را نمی فهمی؟!

18

آن سفر نموده که بی ماسک شبی راهی شد

هر کجا هست، اسیر کرونا خواهد شد

19

دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

شوخی و خیره سری با کرونا نتوان کرد

20

ماسک بر صورت من، مایه زیبایی نیست

رُخ خود را ز بلای کرونا می پوشم

21

قرار و خواب ز حافظ طمع مدار، ای دوست

بدون ماسک تویی در مقابلم، فریاد!

22

بر سر تربت ما چون گذری ماسک بزن

که نگیرند خلایق ز حضورت کرونا

23

به خاک حافظ اگر یار بگذرد بی ماسک

ز غُصه در دل آن تنگنا، کفن بِدَرَم!

24

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد ماسک؟

برو ای خواجه کاهل، هنری بهتر از این؟

25

آسایش دو گیتی، تفسیر این دو حرف است:

با ماسک زندگی کن، با ماسک کن مدارا

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران
انتشار: 7 دی 1399 بروزرسانی: 7 دی 1399 گردآورنده: turkeyro.ir شناسه مطلب: 1524

به "ماسک با ماست، چه حاجت که زیادت طلبیم!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ماسک با ماست، چه حاجت که زیادت طلبیم!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید