روشی تازه و موثر برای دور کردن پشه های ناقل بیماری از انسان - مجله سفرنامه ترکیه

به گزارش خبرنگاران ، میکروب های مهندسی شده می توانند در دفع پشه های خطرناک و ناقل بیماری به شکل طولانی مدت موثر واقع شوند. با کوشش محققان، دو نوع باکتری پوست که دستکاری ژنتیکی شده اند، شکلی از اسید لاکتیک را که پشه ها را جذب می نماید، فراوری نمی نمایند.

به نقل از ایسنا، به زودی می توان جایگزینی غیر سمی، ماندگار و کم بو برای ماده دافع DEET به منظور دفع پشه ها پیدا کرد. دانشمندان باکتری های پوست انسان را دستکاری ژنتیکی نموده اند تا دیگر برای حشرات تحریک نماینده و توسعه دهنده بیماری ها مجذوب کننده نباشند.

پشه های ماده خون خوار به وسیله کربن دی اکسید موجود در بازدم، گرمای بدن و ترکیبات فراوریی به وسیله باکتری های بی ضرر که بخشی از میکروبیوم پوست ما هستند(مجموعه میکروب های طبیعی موجود در آن)، به سمت انسان و سایر حیوانات کشیده می شوند و در حالی که کربن دی اکسید و گرما ممکن است این حشرات موذی را به سمت ما راهنمایی نمایند، این بوهای باکتریایی هستند که آنها را مستقیماً به سمت پوست ما راهنمایی می نمایند.

دو نوع باکتری به نام های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس(Staphylococcus epidermidis) و کورینه باکتریوم آمیکولاتوم(Corynebacterium amycolatum) اغلب میکروبیوم پوست ما را تشکیل می دهند. آنها بعلاوه اسید لاکتیک -(+)-L فراوری می نمایند که شکلی از اسید لاکتیک است که به جذب پشه ها معروف است.

تیمی از دانشمندان آمریکایی به سرپرستی پروفسور عمر اکبری از دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو به تازگی نسخه هایی از این دو باکتری را ایجاد نموده اند که از نظر ژنتیکی فاقد ژن مسئول فراوری آن نوع از اسید لاکتیک هستند.

ایده این بود که اگر این باکتری های تغییر یافته به یک میکروبیوم موجود وارد شوند، تا حد زیادی اشکال طبیعی موجود دو باکتری مذکور را تغییر می دهند.

در آزمایش های آزمایشگاهی، تکه هایی از پوست تراشیده شده بدن موش های زنده با اشکال طبیعی یا مهندسی شده این دو باکتری پوشانده شدند و طی 14 روز بعد، موش ها هر روز به مدت 10 دقیقه در معرض گزش پشه های ماده آئدس، آنوفل و کولکس قرار گرفتند که هر سه گونه پشه مسئول توسعه بیماری هایی مانند مالاریا و تب دنگی هستند.

خاتمه تعیین شد که سه روز پس از اعمال باکتری های مهندسی ژنتیکی شده، جذب پشه ها تا 64.4 درصد در مقایسه با شکل طبیعی این باکتری ها کاهش یافت. علاوه بر این، این اثر به مدت 11 روز ادامه داشت. در مقابل، اثر ماده دافع DEET معمولاً فقط چهار تا هشت ساعت طول می کشد.

مقاله ای در خصوص این مطالعه که دانشمندانی از دانشگاه استنفورد نیز در آن شرکت داشتند، به تازگی در مجله PNAS Nexus منتشر شده است.

5858