سگ های هاسکی: جدیدترین قربانیان اورتوریسم - مجله سفرنامه ترکیه

این روزها در نیمه شمالی کره زمین، شب ها بلندتر و دمای هوا سردتر شده است؛ این یعنی لاپلاند که بزرگ ترین و شمالی ترین منطقه از منطقه ها فنلاند به شمار میرود، با خیل بزرگ گردشگرانی روبرو می شود که مشتاق سواری با سگ های هاسکی هستند.

این موضوع به یک معضل تبدیل شده، به طوری که در سال 2016، بیشترین فعالیت گردشگری در این منطقه، اسنومبیل (خودرویی موتوری برای حرکت در برف) بود؛ اما با گذشت سه سال اکنون سورتمه سگ های هاسکی پرطرفدارترین شده است. در حال حاضر حدود 4000 سگ هاسکی در صنعت گردشگری فعالیت می کنند؛ در حالی که این رقم برای گوزن های شمالی به 660 مورد می رسد. با توجه به افزایش ناگهانی سورتمه سواری های سگ هاسکی، کارشناسان هشدار می دهند که سرگرمی های محبوب گردشگری، هزینه های پنهانی نیز دارد؛ نظیر حیواناتی که به صورت موقت از اروپای جنوبی به آنجا آورده می شوند، استانداردهای ضعیف رفاه حیوانات و سگ هایی که به واسطه رسیدن به سن بازنشستگی، کشته می شوند.

علاوه بر این، فصل کوتاه گردشگری به این معنا است که سگ ها اساساً برای هشت ماه سال بیکار هستند و با توجه به افزایش بسیار بالای تقاضا در این فصل، دامپرورها توانایی پرورش سگ های بیشتر را ندارند. همین موضوع منجر به آوردن سگ از کشورهای دیگر می شود؛ سگ هایی که مثل سگ های پرورش دهندگان محلی، نظارتی روی شرایط رفاه شان وجود ندارد.

معضل اورتوریسم به مدار شمالگان رسید

جوزی کارلوس کارسیا روسل (José-Carlos García-Rosell)، مدرس ارشد در کسب وکار گردشگری مسئول در دانشگاه لاپلاند و رهبر پروژه در گردشگری حیوانات فنلاند که بر رفاه حیوانات نظارت می کند، می گوید:

درست مثل بسکمک از مسائلی که در اثر گردشگری به وجود آمده است، معضل اصلی را می توان افزایش تقاضا دانست. تورهای اسنومبیل از اواسط دهه 1980، محبوب ترین فعالیت گردشگری بوده اند؛ اما از دو سال قبل، سورتمه سگ های هاسکی به پرطرفدارترن سرگرمی تبدیل شدند. در حال حاضر، هم تعداد گردشگران و هم محبوبیت تورهای سورتمه های هاسکی روبه افزایش است و زمانی که گردشگران به لاپلاند می آیند، مشتاق انجام این سرگرمی هستند. در اینجا شرایط برای حیوانات خوب بوده است؛ اما همیشه برای بهترشدن جا دارد.

همه افرادی که با اپراتور تور فنلاندی Skafur-Tour به لاپلاند می آیند، سواری با سورتمه هاسکی را نیز تجربه می کنند. به گفته مؤسس این اپراتور، مسافران می توانند سفرشان را از ماه ها قبل رزرو کنند، هرچند که در حال حاضر رزرو جا برای فصل گردشگری 2019-2020 غیرممکن است؛ اما از آنجا که تعداد گردشگران لاپلاند فقط در چند ماه از سال افزایش می یابد، تقاضای برای سواری با هاسکی از ماه دسامبر تا فوریه سیر صعودی پیدا می کند، معضلی که تأمین کنندگان محلی نمی توانند جوابگوی آن باشند.

جوزی کارلوس کارسیا روسل می گوید، برای برطرف کردن این مشکل، افرادی که سگ ها را برای مسابقه آموزش می دهند، در طول فصل زمستان، سگ های خود را برای برگزاری سافاری هاسکی به این منطقه می آورند. این تیم ها معمولاً اهل منطقه پیرنه در مرز فرانسه و اسپانیا یا سوئیس هستند. آن ها برای یک یا دو ماه در لاپلاند حضور دارند و بعد به منطقه دیگری می فرایند؛ در واقع از این روش پول درمی آورند و در عینِ حال غذای حیوانات شان را تأمین می کنند؛ هرچند که شناسایی آن ها سخت است. از آن مهم تر اینکه، چنین روشی بدان معنا است که نمی توان نظارتی روی استانداردهای رفاهی حیوانات داشت و همچنین این گروه ها هیچ کمکی به اقتصاد محلی به حساب نمی آیند.

فصل کوتاه گردشگری، برای سگ های هاسکی خطرناک است

افزایش تقاضا برای سورتمه هاسکی یعنی اینکه این سگ ها اساساً برای نه ماه از سال بیکار هستند و می توانند قربانی اورتوریسم یا بحران مالی شوند. آنا مک کارماک (Anna McCormack)، رئیس Hetta Huskies و شخصی که در طول 10 سال گذشته، برای استاندارد رفاهی حیوانات اقدام به برگزاری کارزار کرده است، می گوید:

پنج سال قبل و درست زمانی که هیچ اقتصاد کارآمدی در اینجا وجود نداشت، صدها سگ را نجات دادیم.

با همه این اوصاف، گردشگران باید از سورتمه های هاسکی استفاده کنند؛ چراکه پرورش دهنده ها از این راه امرارمعاش می کنند. اما مک کارماک می گوید که طولانی تر کردن فصل گردشگری می تواند پایداری بیشتری را برای صنعت هاسکی به ارمغان بیاورد. او ادامه می دهد:

گردشگران برای دوره کوتاه کریسمس و سال نو تا فوریه به این منطقه می آیند. اما سگ ها 12 ماه سال را زندگی می کنند و خیلی اهمیت دارد که بازدیدنمایندگان در ایام مختلف سال به اینجا بیایند. در چنین شرایطی گردشگران می توانند سافاری بهتری نیز داشته باشند؛ چراکه تعدادشان کمتر است و سگ ها می توانند بدون فشار کاری زیاد فعالیت کنند. سافاری هاسکی در ماه پاییز را به گردشگران توصیه می کنیم، زمانی که سگ ها سورتمه های چرخ دار را در حومه شهر به حرکت درمی آورند. در این فصل، چشم انداز منطقه همچنان زیبا است و گردشگران می توانند مطمئن باشند که با این روش به پایدارترکردن این صنعت کمک کرده اند. علاوه بر این، پرورش دهندگان سگ نیز از نظر مالی با مشکل روبرو نخواهند شد.

مسائل مالی در گذشته باعث شده بود که سگ های این صنعت از روی ترحم کشته شوند. در سال 2010 در پی کاهش شدید رزروها، شرکت های سورتمه در ویسلر کانادا که از پس نگهداری سگ های پیر برنمی آمدند مجبور به کشتن بیش از 100 سگ شدند. جوزی کارلوس کارسیا روسل می گوید که بازدیدنمایندگان باید خودشان تصمیم بگیرند که آیا از مزارعی که حیوانات خود را می کشند، حمایت کنند یا خیر. بعضی مزارع برای بقای کسب وکار خود به این کار دست می زنند و بعضی دیگر برنامه های پذیرش سگ های پیر را در دستور کار خود دارند تا سگ های بازنشسته به عنوان سگ خانگی در سراسر اروپا پذیرفته شوند یا اینکه سگ های بازنشسته را برای خوش آمدگویی و امکان عکس گرفتن برای بازدیدنمایندگان، در مزارع شان نگه می دارند. هرچند او خاطر نشان می کند که دامپزشکان درباره اینکه یک حیوان باید کشته شود یا به عنوان حیوان خانگی یا حیوان کار مورد استفاده قرار گیرد، احتمالاً نظرات متفاوتی دارند. او توصیه می کند:

این موضوع به مشتری بستگی دارد و اینکه شما فکر می کنید چه اقدامی به عنوان بهترین روش محسوب می شود. پس با توجه به این موضوع تصمیم بگیرید که از چه شرکتی حمایت کنید.

تصورات گردشگران همیشه درست نیست

یکی از مزایای افزایش تعداد گردشگران این است که اپراتورهای تور و مشتریان، هر دو شروع به مطالبه استانداردهای رفاهی بالاتر برای سگ های هاسکی می کنند. این موضوع از نظر تئوری عالی به نظر می رسد؛ اما مشکل اینجا است آنچه که دوستداران سگ های هاسکی به عنوان رفاه حیوانات در نظر می گیرند، شاید واقعاً برای آن ها مناسب نباشد. رییتا کیوکاس (Riitta Kiukas)، یکی از صاحبان مزارع، می گوید:

سگ های هاسکی مثل حیوانات خانگی نیستند. آن ها متولد شده اند که بدوند و به شرایط شمالگان عادت دارند.

مطمئناً سگ خانگی شما توان تحمل هوای منفی 20 درجه سانتی گراد را ندارد، اما هاسکی ها برای زندگی در چنین شرایطی به دنیا آمده اند و اگر دمای هوا به بالای پنج درجه سانتی گراد برسد، دچار گرمازدگی می شوند.

علاوه بر این، اگر ببینید که یک هاسکی در مزرعه ای زنجیر شده، لزوماً اتفاق بدی نیفتاده است. پذیرش اینکه یک سگ در غل وزنجیر است، برای مشتری ها آسان نیست. ما آن ها را با سگ ها خانگی خود مقایسه می کنیم و دوست نداریم که چنین اتفاقی برای سگ ما بیفتد. فشارهایی هم از طرف اپراتورهای تور وجود دارد که سگ ها به جای غل وزنجیر شدن باید در سگ دانی ها نگهداری شوند؛ اما این تصمیم، راه چاره خوبی برای سگ های هاسکی به شمار نمی رود. آنا مک کارماک می گوید:

این موضوع به حیوان بستگی دارد. سگ ها موجوداتی اجتماعی هستند، هرچند سلسله مراتب دارند و بعضی از آن ها با سایر سگ ها کنار نمی آیند. معمولاً دو یا سه سگ در هر سگ دانی وجود دارد؛ اما اگر یکی از آن ها خیلی اجتماعی نباشد، بهترین کار زنجیرکردن آن در جایی است که تردد دیگران و کارمندان را ببیند. تمام مطالعات علمی معتبر از طرف دانشگاه هایی نظیر دانشگاه کرنل نشان داده اند که واقعاً مهم نیست سگ های هاسکی غل وزنجیر شده یا در قفس نگهداری شوند. در هر دو حالت، این سگ ها باید بیرون آورده شوند و در طول سال جنب وجوش داشته باشند. آن ها به آموزش و دویدن نیاز دارند.

صنعت سگ های هاسکی در راستا درستی قرار گرفته است؛ اما آنچه که مردم به عنوان حقوق حیوانات مطرح می کنند، لزوماً اقدامات اصولی و مهمی به حساب نمی آید.

سگ ها، سافاری های طولانی را دوست دارند

بیشتر گردشگران به سورتمه سواری های کوتاه می فرایند که بیشتر علت آن به محدودیت زمانی ما انسان ها مربوط می شود، زیرا در دنیایی زندگی می کنیم که دائماً در پی کسب تجربیات متعدد و متفاوت در کوتاه ترین زمان ممکن هستیم. بعضی نیز این تورهای کوتاه را ترجیح می دهند؛ چراکه به تصور آن ها، سواری روزانه یا طولانی برای سگ ها خوب نیست. در واقع، سواری طولانی تر به نفع سگ ها است. رییتا کیوکاس در این باره توضیح می دهد:

سگ های هاسکی مثل حیوانات خانگی نیستند و نیاز به دویدن دارند. زمانی که گردشگران یک تیم هاسکی را می رانند، کمی احساس ناامنی کرده و احتمالاً بیش از حد ترمز می کنند که تحمل آن برای سگ ها سخت است. در سافاری های طولانی، راننده به این تیم هاسکی عادت می کند. همیشه تلاش می کنم از تورهای هاسکی کوتاه اجتناب کنم که در آن ها، سگ ها مجبورند مسافتی کوتاه را چندین بار در روز طی کنند. استفاده از سافاری های طولانی تر هم برای هاسکی ها و هم برای گردشگران بهتر است.

جوزی کارلوس کارسیا روسل اعتقاد دارد، تورهای سورتمه حداقل 20 کیلومتری، برای سگ ها بسیار مناسب هستند و لذتی دوچندان را پیشکش گردشگران می کنند.

اما اگر وقت کافی ندارید، مزارعی که همچنان با سگ های پیرتر کار می کنند، سفرهای کوتاه تر را انجام می دهند که به نفع سگ ها نیز هست. آنا مک کارماک می گوید:

سگ های پیرتر همچنان دوست دارند که بدوند. آن ها شاهد دویدن سگ های دیگر هستند و دل شان می خواهد که مثل سایر سگ ها بدوند؛ اما بدن شان طاقت مسافت های طولانی را ندارد. یک شرکت باید طیف وسیعی از محصولات را متناسب با سن وسال سگ ها ارائه کند و مشتری ها باید بدانند که انتخاب تورهای سواری کوتاه تر می تواند کمکی به بعضی از این سگ های مسن باشد.

گردشگران هنگام استفاده از سگ های پیر باید دو نکته را مد نظر قرار دهند: اولاً، باید بدانید که سگ های پیر کندتر حرکت می کنند و این سواری مسلماً جزو سریع ترین سواری ها نخواهد بود. دوماً، حتماً مطمئن شوید که هاسکی ها واقعاً پیر بوده و بسته به شرایط بدنی شان بیش از هشت سال، سن داشته باشند. شرکت ها بیشترین درآمدشان از همین تورهای کوتاه است، پس باید ببینید که آیا آن ها به خاطر رفاه بیشتر سگ ها، این تورها را در دستور کار خود دارند یا به فکر موجودی بانکی شان هستند.

وقتی سگ های هاسکی پیر می شوند

کشتار سگ ها در صنعت هاسکی لاپلاند اغلب با انتقاد افراد غیربومی روبرو می شود، چراکه هیچ قانون نظارتی ای وجود ندارد که مزارع چه زمانی می توانند سگ های پیر خود را خلاص کنند. آنا مک کارماک توضیح می دهد:

شرایط به گونه ای پیش رفت که این صنعت با پرورش سگ های مسابقه قوت گرفت و از آنجا که مشتریان در پی سگ های سریع بودند، پرورش دهندگان سگ های زیادی پرورش دادند که بیشترشان هم پیروز نبودند. با این سگ ها بیشتر مثل کالاهای مزرعه برخورد می شد، هرچند این موضوع در حال تغییر است و باید شتاب بیشتری بگیرد. مشتریان باید این سؤال را از خود بپرسند که آیا شرکت مذکور نسبت به سگ ها در کل عمرشان متعهد است یا فقط از آن ها استفاده می کند. به نظر من، به ندرت اتفاق می افتد که مزارع هاسکی با پیرشدن سگ ها، آن ها را نکشند.

بازدیدنمایندگان و اپراتورهای تور اغلب می خواهند مطمئن باشند که از مزارعی با جمعیت سالم دیدن می کنند؛ اما به اعتقاد آنا مک کارماک، مزرعه ای مملو از سگ های سالم و جوان به این معنا است که یک جای کار ایراد دارد. او ادامه می دهد:

در جمعیت همه سگ ها باید سگ های پیر و مریض وجود داشته باشد. بازدیدنمایندگان باید از صاحبان مزارع بپرسند که چه تعداد از سگ هایشان بین هشت تا 14 سال هستند و آیا سگ هایشان برنامه های غذایی مختلفی دارند یا خیر. در صورتی که همه سگ ها بی عیب ونقص باشند، باید از خودتان بپرسید که چه بلایی بر سر سگ هایی که سالم نبوده اند، آمده است؟

مزارع کوچک لزوماً بی نقص نیستند

یکی دیگر از اشتباهاتی که گردشگران مرتکب می شوند، در رابطه با مقدار مزرعه است. جوزی کارلوس کارسیا روسل می گوید:

گردشگران تصور می کنند که تأمین کنندگان کوچک، به شرایط سگ ها اهمیت بیشتری می دهند؛ اما لزوماً در همه مزارع کوچک این اتفاق نمی افتد.

در مزارع بزرگ، کارکنان بیشتری فعالیت می کنند و در نتیجه بعضی از آن ها مواظب حیوانات هستند؛ در حالی که بعضی دیگر کار بازاریابی و رزرو را انجام می دهند. اما در مزارع کوچک، شاید فقط یک نفر همه این وظایف را برعهده داشته باشد. مک کارمک که 250 سگ دارد، می گوید مزارعی که حیوانات کمتری دارند، برای نگهداری از سگ های پیر در طول سال با مسائل مالی بیشتری روبرو می شوند.

سؤالاتی که گردشگران باید از پرورش دهندگان هاسکی بپرسند

کارشناسان معتقدند که مشتریان باید از مزرعه ای که رزرو کرده اند، سؤالاتی بپرسند که مثلاً آیا سگ ها برنامه ای دارند؟ یک مزرعه پیروز هاسکی، برنامه های مجزایی برای همه سگ ها دارد که نشان می دهد آن ها بسته به سن و شرایط جسمانی شان می توانند تا چه مسافتی و چه زمانی بدوند. آن ها همچنین باید یک روز در هفته را استراحت کنند. شرکت مجری تورهای سافاری باید بومی باشد و قوانینی راجع به کشتار سگ های پیر داشته باشند. مک کارمک می گوید:

بازدیدنمایندگان باید از سیاست این شرکت ها درباره مسافت تورها سؤال کنند و اینکه آیا تورهای کوتاه تر از طریق سگ های پیر انجام می شود یا صرفاً به خاطر منافع خود و گردشگران دست به این کار می زنند. یکی از سؤالات مهم می تواند این باشد که در طول تابستان چه اتفاقی برای سگ ها می افتد. اگر بازدیدنمایندگان از سگ دانی ها دیدن می کنند، باید با سگ های لاغر روبه رو شوند، نه سگ های نزار و نحیف. علاوه بر این، هیچ سگی نباید خِرخِر کند، دندان نشان دهد یا وحشت زده به نظر برسد.

مالکان هاسکی در فنلاند از نظر قانونی موظف هستند، رکورد مقدار مسافتی را که سگ ها می دوند، داشته باشند. یکی از این مالکان می گوید، او نمودار چراغ راهنمایی دارد که در آن مشخص شده است، کدام سگ ها نیاز به دویدن دارند و کدام یک باید استراحت کنند. مزارع پیروز در صورت درخواست بازدیدنمایندگان می توانند فهرستی از سیاست های رفاهی حیوانات را در اختیار آن ها قرار دهند یا آن ها را در وب سایت خود منتشر کنند. اگر چنین کاری انجام ندهند، بدان معنا است که یک جای کار ایراد دارد. کریسی روئی (Krissy Roe) که ریاست ارزش ها در Responsible Travel را برعهده دارد، می گوید:

به غریزه خود اعتماد کنید. سگ های شاد به منزله لذت بیشتر سفر برای شما خواهند بود.